Sporen van liefde

Ik heb de familie uitgezwaaid. Tap een bak koffie en start mijn laptop op om te doen wat ik zo graag doe. Een beetje nadenken en schrijven. Niets hoogdravends. Niets literairs. Niets schokkends. Geen meesterwerk. Alsof ik dat zou kunnen. Maar gewoon wat schrijven over het leven van alledag. Vastleggen voor later.

Ik denk: even een uurtje schrijven en daarna ga ik me op het huishouden storten. We zijn een beetje te laat opgestaan en dat geeft chaos. Grote chaos. Maar ik vergeet de tijd en het gerinkel van mijn mobiel haalt me terug in het hier en nu. “Hoi Arien, komt het uit als ik snel een bakkie kom doen, ik ben in de buurt?”  “Natuurlijk”, geef ik als antwoord en kijk ondertussen taxerend naar mezelf en om me heen. In een half uurtje valt er voor het oog genoeg recht te strijken is mijn conclusie. “Oké”, hoor ik deze goede kennis in mijn oor zeggen, “ik ben er al bijna, over een kleine vijf minuutjes sta ik bij je op de stoep. Tot zo!” Ik leg mijn mobiel neer en twijfel geen seconde. Ik kies voor mezelf.

Snel trek ik iets fatsoenlijks aan, doe wat mascara op en dan gaat de bel al. Terwijl ik naar de voordeur loop, strijk ik met mijn hand nog wat door mijn haar.

Mijn bezoek komt als een wervelwind binnen en voordat ik het weet staat ze in de huiskamer. Ik heb nog niets kunnen zeggen. Ik start met het ophalen van mijn schouders en wil me verontschuldigen voor de rommel maar ze is me voor. “Wauw Arien, wat straalt de liefde mij in jullie huis toch altijd tegemoet.” Ik ben even sprakeloos. Liefde als eufemisme voor chaos. De schoenen over de vloer, de kruimels op de bank, het wasgoed op de stoel, overal verdwaald serviesgoed, rondslingerende tijdschriften en boeken, het volle aanrecht het is allemaal liefde. En ik ben om. Laten we de rommel in huis gewoon als sporen van de liefde zien. Ons daarover niet zo druk maken. Het geeft niet. Het is niet zo erg. Welnee, het is allemaal liefde!

Ik lach, geef haar een zoen en zeg: “Koffie?”  “Graag”, is haar reactie. Waarop ik zeg: “Je weet waar de koffiemachine staat, zet er een kopje onder en druk op de grote knop. Terwijl jij dat doet zal ik even wat sporen van liefde aan de kant schuiven zodat we kunnen zitten.”

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *