Van die mannen op internet waar je “IEEEUW” van gaat roepen…

In mijn mailbox lees ik dat de H&M weer aan het inpakken is. Ik vind het altijd een vrolijk bericht. Associeer het met inpakpapier, lintjes en vrolijkheid. Iets van een Sintgevoel. In werkelijkheid stopt de H&M de kleding in doorzichtig folie en daarna in een doorsnee H&M tas. Ik denk dat ze graag zoveel mogelijk wil bezorgen. Stiekem bezig is met het record pakketjes afleveren te verbreken. Immers een bestelling in 1 keer geplaatst wordt bijna altijd in etappes door de postbode gebracht. Zoals altijd is ook deze bestelling voor Lot. Mijn 17-jarige dochter is dol op kleding en alles wat daar bij hoort: schoenen, tassen, sjaaltjes, riemen, kettingen, oorbellen en make-up. Iedere dag gaat zij tiptop gestyled de deur uit. Zij zorgt ervoor dat ik niet met woeste wenkbrauwen en lubberende leggings mijn dagen slijt. Neemt haar taak, waar ik nooit en te nimmer om heb gevraagd van personal styliste/shopper, uitermate serieus. Mijn lieve, koppige, wonderschone dochter heeft niet alleen veel plezier maar ook de nagellak, oorbellen, hakken, hippe jurken en strakke spijkerbroeken in mijn leven gebracht. Inmiddels heeft zij op Marktplaats ook een soort van H&M. Onder het bed van haar broer heeft zij haar magazijn. Soms past het niet allemaal in de bedla of vindt er een reorganisatie in het magazijn plaats en liggen er her en der in zijn kamer stapeltjes kleding. Voor Stijn is dit geen enkel probleem. Hij stapt eroverheen, verschuift wat en gaat tussen de handel van zijn zus onverstoorbaar doen wat hij wil doen. Ik bewonder mijn zoon. Naast haar werk in het magazijn zet Lot hoog in op klantgerichtheid. En heeft ze een heus verkoopconcept bedacht. Haar plan werkt als volgt: ze zoekt zorgvuldig een hele outfit compleet met sjaaltje, tas, riem en sieraden bij elkaar. Daarna trekt ze de kleding aan, hangt wat accessoires om en maakt een selfie. Deze foto (zonder haar hoofd) plaatst zij op Marktplaats onder de categorie kleding. En zo werd, voordat ik het wist, postorderbedrijf Lotte een feit. Ze fietst met pakketjes heen en weer, houdt een administratie bij en vindt het zichtbaar leuk. Ik ben dan ook niet verbaasd als mijn kleine zelfstandige vanachter haar laptop roept: “Mam, er heeft iemand op mijn foto van gister gereageerd. Mooi hè?” Maar ik word wel verrast door haar verontwaardigde “IEEEUW” die even later volgt. Snel loop ik naar haar toe en ga naast haar zitten. Op het scherm zie ik haar foto zonder hoofd. Ze heeft een spijkerbroek en een T-shirt met daarover een vestje aan. Een leuke sjaaltje, een enorme ring en een uilenketting om. Hier is niks mis mee. Daaronder is een reactie geplaatst: “Ik wil even zeggen dat je een mooi figuur hebt.” Bij mij gaat er al gelijk een lampje branden. Maar zodra ik het antwoord van mijn dochter lees, weet ik dat dit bij haar niet het geval was. “Wat aardig van u. Voor dit mooie compliment krijgt u korting.” Ze is wel heel erg klantvriendelijk, schiet er door mijn hoofd. De “IEEEUW” kwam van de volgende zin: “Ik heb geen enkele belangstelling voor je kleding. Ik ben een man. En wil je een compliment geven voor jouw mooie figuur.” Ik zie vanaf mijn stoel hoe mijn daadkrachtige dochter haar winkelconcept aanpast. De hoofdloze foto wordt acuut verwijderd. Ze rent naar het magazijn, komt terug met de outfit, drapeert en stylt deze op de vloer, maakt een foto en zet deze op marktplaats. Ik sla het tafereel ietwat verward gade. In luttele minuten heeft zij haar formule aangepast. Oplossingen zoeken. Inspelen op wat er gebeurt. Zij kan dat. Als geen ander. Ik kan nog een hoop van haar leren.