De tijd van je leven

Onlangs kreeg ik op FB een persoonlijk berichtje. De koopster van een set ansichtkaarten liet weten dat de bestelling in goede orde was ontvangen. En dat ze het kaartje met het gedichtje ‘De tijd van je leven’ had ingelijst en een plekje in haar atelier had gegeven. Ze had een zware periode achter de rug van ernstig ziek zijn. Er was veel verdriet en narigheid geweest. Maar ze was er weer. En hoe. Ze had eindelijk de knoop door gehakt om minder te gaan werken om zo meer tijd door te kunnen brengen in haar atelier om haar schilderkunsten verder te ontwikkelen. Zoals dat wel vaker gaat na een heftige periode wist ook deze vrouw ineens feilloos wat ze wilde (en wat ze niet meer wilde, ook dat). Ze vertrouwde genoeg op zichzelf om te durven kiezen voor verandering. En gunde zichzelf nu die luxe van extra tijd. ‘Iedere keer’, schreef ze, ‘als ik aan het werk ben, glijden mijn ogen langs jouw gedichtje en glimlach ik even.’

Ik moest even slikken van deze lieve woorden. En ik herkende veel van wat zij schreef. Ook bij mij heeft mijn ziekte (een hersenontsteking in 2008) een grote verandering in mijn leven gebracht. Het heeft mij extra bewust gemaakt van de kwetsbaarheid van mijn bestaan. Dat alles zomaar ineens over, voorbij of anders kan zijn. Het heeft ervoor gezorgd dat ik niet wil leven op de automatische piloot of uit gewoonte en dat ik vaker stil sta. Gewoon even kijken of alles gaat zoals ik wil of dingen anders kunnen of misschien anders moeten. En daar is niks ingewikkelds aan. Vaak voel ik dat gewoon in mijn buik. Dat klinkt misschien wat zweverig, maar je buik is een hele goede graadmeter. Waarbij je natuurlijk ook altijd naast je gevoel je verstand dient te gebruiken om juist in te schatten wat mogelijk is. Want het heeft nu eenmaal geen enkele zin om het onmogelijke te willen. Maar soms is er als je alles op een rijtje zet, even onder de loep neemt, veel meer mogelijk dan je in eerste instantie denkt.

Onze belangrijkste verandering dit jaar was de verhuizing van Kedichem – een klein dorpje aan de Linge – naar de binnenstad van Gorinchem. Het bleek niet alleen voor mij maar voor het hele gezin een gouden zet te zijn. Naast dat we gewoon heel erg blij zijn met onze oude stadswoning zorgt deze stap voor nieuwe ontmoetingen, inspiratie, meer mogelijkheden en gemak. Verder mogen we terugkijken op een jaar waarop onze creativiteit steeds meer gezien wordt. En dat is fijn. Want enige tijd terug besloten we om het te gaan proberen. Kijken of het mogelijk was om samen iets neer te zetten.

Met de gedachte: gaat het niet dan hebben we het in ieder geval geprobeerd. Want mislukken is nog altijd beter dan niet proberen. Ik schrijf graag gedichten en werk met drijfhout. Mark ontwerpt en fotografeert graag. Een fijne combinatie waar je allerlei kanten mee op kan. Dus ging Mark i.p.v. vijf, vier dagen in het onderwijs werken en schreef hij zich in als uitgever/vormgever bij de KvK onder de naam Studio Kern. Dit jaar ontstond er een heuse Ruwaard kaartenserie met kaartenrek. Er kwamen meer verkooppunten en het aantal bestellingen op onze site schoot omhoog. We genieten zo van het proces, van het samen bedenken en uitvoeren. En dat wat we maken roep ik van de digitale daken. Ik deel de gedichten, het drijfhoutwerk en de ansichtkaarten online. Mark houdt de site bij en regelt alles rondom het drukken en de verkoop van de kaarten. Ons grote geluk is dat het gezien wordt. De positieve maar ook de kritische reacties (hartelijk dank daarvoor) zorgen dat er nieuwe ideeën ontstaan, dat we in beweging blijven. Natuurlijk is onze kaartenverkoop niets in vergelijking met waar het in de verkoopwereld om draait. Wordt onze omzet daar hard weg gelachen. Maar daar gaat het niet om. Waarom zou ik ons vergelijken met een ander? Het gaat er om hoe wij het vinden. En ik ben allemachtig blij dat het gaat zoals het gaat. Het hoeft niet groot, groter, grootst. Het moet juist klein, overzichtelijk en zonder prestatiedruk. Daar alleen vaar ik wel bij. Dus vind ik ons succesvol niet gezien onze omzet maar omdat het mogelijk is dat te doen wat we zo graag doen. Op vrijdag als we onze dag met een kopje koffie aan de keukentafel starten, voel ik me een rijk mens.

Sinds vorige week hangt er een soort van reclamebord voor ons raam. We wisten lange tijd niet wat we beneden voor het raam wilden en hadden er als nood raamfolie opgeplakt. Het bubbelde en bobbelde. Ik keek al 10 maanden onbewust en bewust om me heen. Of er ergens misschien iets hing waarvan ik dacht: ‘Ja, dat is het!’ En onverwachts viel het kwartje. Bij het naar binnen wandelen van de bibliotheek viel mijn oog op een gedicht dat op iets van glas was afgedrukt en met een ketting voor het raam was bevestigd. Thuis bracht google me naar een site waar je foto’s kon afdrukken op plexiglas. Mark bedacht een constructie met een gordijnrail en nu hangt de ansichtkaart in drieluik voor ons raam. Regelmatig staat er even iemand stil om de tekst te lezen. Er volgt dan iets in de trant van ‘wat leuk’ of het zorgt voor een glimlach. Veel meer hoeft het voor mij niet te doen. Misschien zijn het toch altijd weer die ogenschijnlijke, onnozele, eenvoudige dingen die voor een vrolijke zucht zorgen. Een mens goed doen. Ook mijn ogen glijden bij het opendoen van de voordeur steeds even over de tekst. Misschien dat ik het over een tijdje niet meer zie. Dat kan. Maar voor nu word ik er blij van.

En mocht er ergens diep van binnen bij jou een plan, groot of klein broeden:
Doe, durf en probeer het, 2018 is er een mooi jaar voor!

3 antwoorden
  1. Cisca den Boer
    Cisca den Boer zegt:

    Het is zo ontroerend mooi wat jij doet en hoe jij dat doet. Al lezende worden mijn ogen langzaam vochtig. Dankjewel mooi mens, dat je er bent en dat ik je kennen mag. Op naar een mooi, gezond en gelukkig 2018 ?

    Beantwoorden
  2. Marian van zuijdam
    Marian van zuijdam zegt:

    Ook voor mij is er één het ander veranderd, wij woonden ook in Kedichem en hadden het prima naar ons zin.
    De kinderen groot gebracht, wij genoten van het dorp en de natuur.
    Onverwacht werd er bij mij borstkanker gezien op een borst foto, en na een zwaare periode ben ik er redelijk goed door heen gekomen.
    Ik zie ook wat herkenning in je verhaal, maar vind vind je een dappere vrouw, en wat goed wat je ons laat zien in je stukje van jou leven, ik Dank je daar voor, en de gedichten zijn heel herkenbaar voor mij, en ook wel emotioneel voor mij.
    Lieve groeten, en een fijne jaarwisseling.
    Marian van Zuijdam.

    Beantwoorden
  3. Ada van den Herik
    Ada van den Herik zegt:

    IG zit vol met mooie mensen met ieder hun eigen verhaal, zo fijn om deze verhalen te lezen. Ze geven je moed om verder te gaan en het blijkt dat als je je kwetsbaar opsteld dat juist je kracht is. Ik geniet van je mooie gedichtjes en je driftwoodfoto’s. Voor het nieuwe jaar wens ik jullie alle goeds!!

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Laat een antwoord achter aan Marian van zuijdam Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *